Thier de Nonceveux (sur le Thier)

Remouchamps is een knooppunt van de regio waar de E25 de Ambleve kruist. De torenhoge brug waakt over de vriendelijk ogende terrasjes waarop de toeristen meewarig de fietsers tellen die met een strak getrokken gezicht de richting van de Redoute inslaan. Aan de peilers van de brug licht er echter nóg een uitdaging. Als een terriër ligt Thier de Nonceveux in de aanslag om voorbijkomende gelukszoekers in de kuiten te bijten. Met een hellingspercentage van 26, waarbij het omhoogkijken de helm in je nek drukt, is deze klim niet voor de lafhartige fietser. Wellicht had het kuitenbijtersteam deze klim aan zich voorbij laten gaan, waar het niet dat zij geprikkeld waren door Herman die deze klim met Hubris moest bekopen.
Eenmaal begonnen is er geen weg terug. De weg is zo smal dat laveren om het percentage te drukken geen optie is. Op het steilste stuk is het een uitdaging om het voorwiel contact te laten houden met het wegdek. Zelfs met zoveel gewicht op het achterwiel slipt deze onder de brute kracht op de 34 tandjes van het achterblad. Omhoogkijken heeft geen zin. Er is geen horizon en het enige referentiepunt zijn de peilers van de brug die als bonenstaken naar de wolken reiken. Wanneer na een kleine 500 meter de weg lijkt te bollen is daarmee ook deze tour de force voorbij. De 100 hoogtemeters zijn dan in 1:5 overbrugd. Vriendelijke weilanden sieren het grindpad alsof haar afgrond niet bestaat. Men is voorbij de poorten van de E25 en ontsnapt aan de vlijmscherpe tanden van terriër Thier. Herman, er is maar één lot… terugkeren en de grommende Angstgegner in de ogen kijken! Bijtende honden blaffen niet…

Geef een reactie