Onder de rook van Luik ligt het gemoedelijke plaatsje Tilff. Omarmd door twee steile heuvelruggen kabbelt het water van de Ourthe geduldig richting de Maas. Hier en daar ijsbeert een zenuwachtige wielrenner heen en weer over de karakteristieke brug met houten leggers. Alsof hij de confrontatie met de ‘decametrische muren’ (zoals de Cotacol waarschuwend meldt) niet aandurft. Bij het passeren wenken we hem met een uitnodigende knik met het hoofd, maar hij besluit wijselijk het juiste moment af te wachten… Zijn moment met La Heid de Mael. Een sur place voor aanvang van een van de grotere krachtsinspanningen van de regio. Eenmaal over de brug gekomen ontwaart zich op de T-splitsing van de hoofdweg en Cote de Boncelles, een smal paadje dat een meter of tien aan asfalt prijsgeeft voordat het zicht op de klim wordt weggenomen door het gebladerte. Het is een indrukwekkende 23% die ons even later uit het zadel dwingt. Zij met voorkennis van het verloop van de helling rekenen op de helende 100 meter die haar zalvende werking aanbiedt na deze amuse. Makkelijk wordt het echter niet meer. Na een 40 meter vraagt de klim een wending van 270° aan de coureur die hier al wenst dat hij de top kon zien. Het paadje leidt hem langs de her en der gebouwde huisjes waar de lokale bevolking de fietsers met een glimlach een hart onder de riem steken. Halverwege is er een vluchtroute die naar de doorgaande weg leidt die we onderaan links lieten liggen. De puritein houdt zich aan zijn voornemen de beker leeg te drinken en de ‘korte’ route richting het universiteitscomplex te nemen. De laatste 400 meter lijkt vals plat al overbuggen we hier toch nog enkele tientalle meters aan dénivellation. De liefhebber zet direct de afdaling in. Onder aan de doorgaande weg wacht nog een toetje voordat we de uitnodigende terrasjes van Tilff opzoeken. De Côte de Limoges (edit: Tijs) Heid de Mael is een kuitenbijter die niet aan een palmares mag ontbreken.
Onder aan de voet, waar de wegen van de Côte de Boncelles en de Heid de Mael zich scheiden, houdt zich nog een serieuze kuitenbijter schuil: Côte de Limoges De huisjes aan de linkerzijde van de Boncelles verhullen een steil paadje dat het beste van elke renner vraagt. Hoewel de klim maar 500 meter duurt is deze klim niet voor de modale toerist. Met een climax van 25% doet de relatief korte lenge er niet meer toe. De afwateringsgootjes maken er een heus hindernisparcours van. Eenmaal op het plateau gunt de helling de renner even rust voordat deze zich weer met de Côte de Bouncelles samenvoegt. De helling zet zich daar rustig voort met percentages van 6 a 7%.
Update :Voor de puristen onder ons : Om aan de helling Limoges nog wat meer “genoegen” toe te voegen is het mogelijk om bij de voet ,nadat je het drukke kruispunt na de brug bent overgereden( op het kaartje waar het rode bolletje staat), een smal looppaadje in te rijden om zodoende nog een 30 meter aan 25 % erbij te sprokkelen. Op onderstaande foto zie je het links naast het verkeersbord liggen
