Na een avondrondje toch maar even stiekem op de kalender kijken. Geen 5 december, geen pakjesavond maar begin augustus en hoog zomer. Het komt niet vaak voor dat er zomaar 1.000 meter nieuw hellend asfalt door een van de mooiste delen van de Voerstreek als een cadeau in de handen van wielerminnend Limburg terecht komt. De Goedheiligman van een ieder die op de dunne rubbers op zoek gaat naar wegen die je dwingen tot een verhoogde hartslag werd waarschijnlijk al maanden of jaren geleden vertolkt door een beslissende stem van de gemeente Voeren.
Daar waar de opengebroken openbare weg tussen de dorpen ’s Gravenvoeren en St. Maartensvoeren ons al ruim een jaar dwingt tot een alternatief wordt dit sinds enige weken ook geboden, en wat voor een! De handelsroute die lang geleden werd begaan door paard en wagen en voerde door holle wegen tussen Luik en Aken is niet langer alleen voorbehouden aan de zondagse wandelaar die in het grensoverschrijdende natuurreservaat Altenbroek in de dauw van de morgen op zoek gaat naar wat de natuur er ongehinderd mag voortbrengen.
Vanuit Vitchen, een gehucht in ’s Gravenvoeren dat niet meer dan een paar boerderijtjes, een steengroeve en vooral veel rust herbergt, draaien we links de Schophemerheide op. Tussen het groen dat een poging lijkt te doen om het verloren terrein weer voor zich te winnen geeft het pad dat zich in een flauwe bocht voorttrekt niet veel van haar geheimen prijs. De holle weg wordt na een rustige aanloop zichtbaar waarna deze samen met de bomen op de toppen van de hoge bermen in de avonduren aandoen als een donkere tunnel. Door een erehaag van groen passeer je een aantal onverharde paden waarna in de linkerooghoek het landgoed Altenbroek aan je voorbij gaat. Na zo’n 700 meter kronkelt het pad door het bos omhoog en maakt het de kilometer vol in de richting van Kattenrot waar het asfalt zich vermengt met een ondergrond van leem.
Met een maximum die de 10% niet passeert hoeft de kuitenbijters-index hier niet te worden berekend. Evenwel mag deze helling betiteld worden als een absolute aanwinst voor de streek. Daar waar de toerist al zoveel werd geboden gaat deze spreekwoordelijke kers op de taart die op deze site al vaker werd aangehaald hier niet alleen figuurlijke zin op. De liefhebber van een in roomboter gebakken pannekoek of een met verse aardbeien versierde ijscoupe mag aanschuiven op het terras van het ijssalon dat je aangekomen in Ulvend zelfs met de meest gezonde voornemens niet onopgemerkt links kunt laten liggen!
Noot van de redactie :
Bovenstaande helling werd ‘ontdekt’ en aangedragen door Eri.
“Afgelopen week ben ik op vakantie geweest in ’s Gravenvoeren in een huisje op de Meulenberg.Bij de afslag ligt een hele mooie helling (soort holle weg) met een behoorlijk stijgingspercentage (naar mijn idee ergens tussen de 6 en 10 %), die zeker een kilometer doorloopt met nog wat vals plat erna. Je kunt vandaar via Schilberg naar Slenaken of via de Planck naar o.a. Teuven en zo via de achterkant (van de Loorberg) naar Heijenrath.Ik heb deze helling echter nog nergens kunnen vinden in een beschrijving, terwijl die behoorlijk pittig is door de combinatie van stelte en lengte en erg mooi door de holleweg.Hebben jullie deze helling al gereden en ergens in een tocht opgenomen?”